Za cel projektowy przyjęto opracowanie koncepcji obiektu architektonicznego, który wpasowując się w wynikające z przeprowadzonych badań kryteria społeczne, historyczne, kulturowe i środowiskowe będzie stanowił łącznik o charakterze transgranicznym pomiędzy dwoma brzegami Nysy Łużyckiej w granicach administracyjnych Zgorzelca i Görlitz. Została przeprowadzona autorska ankieta z mieszkańcami Zgorzelca i Görlitz, której celem było znalezienie odpowiedniej lokalizacji dla nowoprojektowanego budynku oraz znalezienie funkcji budynku transgranicznego, który pomoże mieszkańcom poznać siebie wzajemnie.

Nowopowstający obiekt dzięki swojej formie i funkcji będzie miejscem spotkania się i zrozumienia dwóch narodów, które dzieli od siebie rzeka graniczna. W proponowanym obiekcie każdy z sąsiadów ma czuć się dobrze i swobodnie dzięki stworzeniu przyjaznej, ogólnodostępnej przestrzeni publicznej. Jednocześnie projekt będzie odpowiedzią na potrzeby mieszkańców w zakresie usług kultury, sportu i rekreacji. W efekcie obiekt przyczyni się do integracji mieszkańców obu miast. Nie ma to być zwykły budynek, powinna przez niego przemawiać historia, tradycja i otwartość na kreowanie nowych wspólnych inicjatyw. Powinien stać się wizytówką miasta, potocznie nazywanego jednym miastem w dwóch krajach.

Architektura transgraniczna musi szanować kulturę i tradycję regionu, ale przede wszystkim łączyć i oferować nowe, szersze spojrzenie na otaczający nas świat- z tym głównym mottem został podjęty temat pracy.

Nowy budynek w charakterze i formie architektonicznej nawiązywać będzie do kultury Górnych Łużyc, w której przodowała konstrukcja domów przysłupowych. Ułożenie słupów stało się inspiracją do zaprojektowania zespołu budynków. W budynkach wykorzystano konstrukcję szkieletową z drewna klejonego krzyżowo. Słupy i podciągi zostały wykonane w owej technologii. Materiał użyty jest w ramach zasad zrównoważonego rozwoju oraz dostosowany do krajobrazu panujące